Gedichtjes

Zo nu en dan schrijf ik een gedicht, vaak in de notities van mijn telefoon. Voor mij zijn deze notities een soort snelle ingevingen die ik op wil schrijven. Ik denk niet bewust na over het gedicht of over de woorden. Vandaar dat het ook geen hoogwaardige poëzie zal zijn. Ik type wat er in mij opkomt en vandaar dat elk gedichtje zijn eigen verhaal met zich meedraagt. Ik vind het schrijven van gedichtjes soms fijner dan het schrijven in een dagboek omdat je veel sneller tot iets komt. Je komt vaak sneller tot de kern en het gevoel. Klik hier voor mijn gedichtenpagina. En klik op ´Lees meer´ voor een verzameling van de gedichtjes die ik tot nu toe heb  geschreven.

Bubbel licht
We reizen door het donker
in een bubbel van licht
Lichtjes komen van de huizen
van onze schermen
uit de ogen die smachten
We kunnen alleen geduld hebben
en wachten
In onze stille bubbel
over de lichtjes dromen
en hopen dat we veilig thuiskomen

---

Kopje sterrenmunt
Ben best tevreden
Hier op aarde
Het leven hier
Heeft veel waarde
Ik adem in en uit
Pak mijn warme kop thee
Doe het lampje uit
Kijk naar buiten naar de maan
En dan denk ik tevree
Vind het fijn om te bestaan

Alles lijkt zoals het hoort
Ik ben dankbaar
Dat is het woord

Kopje sterrenmunt aan mijn zij
Deze avond is van mij

---

De eenzaamheid
alleen in het donker
met mensen om mij heen
in werkelijkheid
besta ik niet alleen

vereenzaamd ben ik hier gaan staan
in de bubbel van het bestaan
rennen mensen voorbij
met oogkleppen op
niemand ziet mij

geluiden vervagen
gedachten vertragen

open langzaam mijn ogen
neem gerust de tijd

rustend
in de eenzaamheid

---

liefde?
Is dit het dan
Onbeantwoord verlangen
Naar jou
Naar iets
Doodlopend
In het niets

Ik twijfel
Houd tranen in
Wil morgen
moedig zijn
Weten wat ik wil
Nadat ik
het van jou weet

Ik wil weten wat ik wil
Want jou visie
Hoe kwetsbaar ook
Maakt voor mij het verschil

---

Je bent
Ja
En
Ben benieuwd of je kunt lezen
En
Nog verder kunt kijken dan dit
Talent heb je, dat is zeker
Lastig te ontkennen
En
Uh
K wil je niet in verlegenheid brengen

---

Woorden van jou
diep in gedachten
denkend aan jou
mijn kleren nog aan
ik heb het benauwd

niet meer weten wat wijs is
wetend dat niks zwart-wit maar grijs is

betoverd maar bang
waarvoor geen idee
ideeën genoeg, toch zegt iets nee
wat zijn je intenties, ik krijg het niet mee

een paar woorden krijg ik,
een paar woorden schrijf ik
ik wis het maar weer
type toch nog een keer
verstuurd, het is weg

heb het je gezegd

realisatie komt nu, passeert de revue

verkeerd ingeschat
je was het niet echt

dacht dat ik het wist,
maar heb me vergist

---

Stroom maar mee
regen valt, ik val mee
spiegelt mijn beeld,
voor me de zee

druppels vallen
spatten uiteen

lopend naar zee
blijft regen vallen
druppels spatten
ik stroom mee

---

Naïef
naïef waren we,
dromen onder schooltijd
over later en ons
over reizen en vrijheid
over goud en geen brons

dachten dat we alles wisten
niet wetende
dat we ons zo vaak vergisten
uiteindelijk groeiden we uit elkaar
jij dacht; het is tijdelijk
maar is dat wel waar?

dachten dat vrijheid voor ons lag
lach-wekkend want,

in die tijd,
had niemand van ons door
wat dat was,
verantwoordelijkheid

we verlieten school
en daarmee elkaar
bleven naïef, kenden geen gevaar

naïef zijn we nog altijd
dromend over vrijheid
over later en ons

en we blijven dromen
omdat we geen genoegen nemen met brons

---

Gevangen
in onszelf
In een kamer
tussen muren
Vraag ik me af

wat jij
tussen de muren doet
Hoe gaat het je af,
maak je het goed?

Je wil me vangen
in een gevoel
in een woord
Maar pas op,
dat je de rust
in je gevangenis niet verstoord

---

Stroom
Haar batterij
is bijna leeg
19% geeft het icoontje aan
Het getal lijkt omlaag te gaan
Haar hartslag
langzaam
Haar ogen
zwaar
Haar lichaam loom

Totdat
actie ondernomen wordt
Haar batterij
weer aan de stroom

---

Vaarwel plannen
lekkende energie
in een loze ruimte
geen betekenis
geen enkel uitzicht
een bekrompen gevoel,
totaal niet inspirerend
levend zonder doel

ik wil opgaan in de sterren
geen sociale verplichting
noch globale eenzaamheid
enkel alleen verlichting
in de oneindige sterrentijd

ik vraag me af of ik moet vechten
of me moet laten meevallen
in de stroom van rust
Wanneer je niet kan ontspannen
wordt het tijd om te ontspannen
dus vaarwel zeg ik nu
naar al mijn plannen

ik adem diep in
leef weer een beetje
adem diep uit
mijn oren horen weer geluid